اسماعیل نژاد، روح‌الله، حسینعلی، فرهاد و نظری، علی (1393) تحلیل کمی دسترسی به پارک‌های شهری (نمونه موردی: منطقه 7 شهر تهران)، اولین همایش ملی معماری، عمران و محیط‌زیست شهری، همدان، اول خردادماه 1393.
حاتمی نژاد، حسین و شریفی، امیر (1392)، تحلیلی از وضعیت دسترسی به پارک‌های شهری در شهر تهران، اولین همایش جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار، تهران، اسفندماه 1392.
خسروی، رو جا، (1388)، تعیین شاخص و مقایسه وضعیت دسترسی به خدمات آموزشی و درمانی – نمونه موردی: شهرک بهشتی، شهرک بهارستان – شهر شیراز، سلطانی، علی، دانشگاه شیراز، شهرسازی.
دانشپور، سید عبدالهادی و الهی، مسعود، (1389)، تفرجگاه شهری و تحقق حیات مدنی (بازشناسی نقش فضای عمومی خیابان دربند در ساختاربخشی به حیات مدنی)، ماهنامه منظر، شماره 7، صص 23-20.
رستمی، مسلم، بهمن اورامانی، مظفر و خانه باد ناصر، (1390) تحلیل پراکنش فضایی پارک‌های منطقۀ یک شهر کرمانشاه با استفاده از GIS، چشم‌انداز جغرافیایی (مطالعات انسانی)، سال ششم، شماره 15، صص 69-50.
زنگی‌آبادی، علی و مختاری ملک‌آبادی، رضا، (1384)، شهرها، فضای سبز و رویکردی نوگرایانه به ابعاد انسانی طراحی، ماهنامه پیام سبز، سال پنجم، شماره 42.
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، معاونت امور اقتصادی و هماهنگی برنامه‌وبودجه، راهنمای انجام مطالعات برنامه‌ریزی آمایش استان، مرکز ملی آمایش سرزمین، 1385.
عزت پناه، بختیار و کحگلو، افسانه (1393) بررسی الگوهای توزیع و پراکنش فضایی پارک‌های درون‌شهری (مطالعه موردی: مناطق شهرداری ارومیه)، فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه‌ای، سال چهارم، شماره 14، صص 132-121.
علوی، سید علی و احمدی، فرزانه، (1393)، مدل‌سازی کمی دسترسی به پارک‌های شهری با رویکرد عدالت
فضایی، پارک‌های منطقه 6 کلان‌شهر تهران، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی سال چهاردهم، شماره 34، صص 88-69.
قنبری، ابوالفضل و قنبری، محمد (1392)، ارزیابی توزیع فضایی پارک‌های شهری تبریز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (روش تطبیقی تحلیل شبکه و بافرینگ)، جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، سال 24، پیاپی 50، شماره 2، صص 234-223.
مهندسین مشاور پویش جنوب، طرح جامع فضای سبز شهر شیراز، 1381، جلد اول و دوم.
سلطانی، مهرداد، (1386)، شکل‌گیری بوستان‌های شهری در دوره معاصر: گذر از مفهوم باغ به پارک (با محوریت تجارب تهران)، باغ نظر، سال چهارم، شماره 8، صص 58-48.
محمدی، جمال، محمدی ده چشمه، مصطفی و ابافت یگانه، منصور، (1386)، ارزیابی کیفی نقش فضای سبز و بهینه‌سازی استفاده شهروندان از آن در شهرکرد، مجله محیط‌شناسی، سال 33، شماره 44، صص 104-95.
بهمن پور، هومن، (1388)، ملاحظات زیست‌محیطی و فعالیت‌های ورزشی در کلان‌شهرها با تأکید بر اهمیت فضاهای سبز شهری، تربیت‌بدنی، شماره‌ی 1، دوره دهم.
Abubakar, I, & Aina, Y. (2006). “GIS and Space Syntax: An analysis of accessibility to urban green areas in Doha district of Dammam metropolitan area, Saudi Arabia “, pp, 1 – 8.
Balram, S, & Dragicevic, S. (2005),” Attitudes toward urban green space: Lntegrating questionnaire survey and collaborative GIS techniques to improve attitude measurements “, landscape and urban planning.
Dandan, J, &Yin, H. (2009). ” Individual accessibility and spatial accessibility (A case study of urban parks in Gulou district, Nanjing)“, The lst International Conference on Information Science and Engineering (ICISE 2009), PP,2079 – 2082.
Dunnet et al. (2002). “Improving urban parks play areas and green space “.Cities. Vol. 24. pp, 10- 22.
Erkip, F. (1997). “The distribution of urban public service: the case of parks and recreational service in Ankara “.Cities. Vol. 14(6). No. pp, 353 – 361.
Gehl, J. & L. Gemzo, (2000). “New city space, Copenhagen, The Danish Architectural Press.
GHorbani, R. & Pourmohamdi, M. R. & Beheshti rouy, M. (2011). “An analysis on urban park thypology in the cities of East Azerbaijan province, with using the (Galen Cranz) model “. Urban – Regional Studies and Research Journal 2nd Year, No.8, pp, 3 -6.
Gutierrez, J. (2001), “Location, economic potential and daily accessibility, an analysis of the accessibility impact of the high-speed Line Madrid – Bareclona-French border”. Journal of transport Geography, pp 229 – 242.
Haiwei, Y & Xu, J. (2009). “Measuring the accessibility of parks: A case study in Shangai, China “. 2009 Sixth International Conference on Fuzzy System and Knowledge Discovery. pp, 232 – 236. (www.IEEE).
Helling, A. (1998). “Changing intra – metropolitan accessibility in U.S. evidence form Atlanta. “Progress in planning 49 (part 2). pp, 55 – 107.
Kyushik, O. & Seunghyun J. (2007). “Assessing the spatial distribution of urban parks using GIS”. Landscape and urban planning 82 (2007),pp, 25 – 32.
Levinson, D M. (1998).”Accessibility and the journery to work “.Journal of Transport Geography 6(1), pp, 11-21.
Lotfi, S. & Koohsari, M.J. (2009).” Measuring objective accessibility to neighborhood facilities in the city (A case study: Zone 6 in Tehran, Iran) “, Cities 26. pp, 133 – 140.
Lua, J. and Chiu, C. (2003). “Accessibility of low-income workers in Hong Kong”. Cities 20(3), pp, 197-204.
Oh, K & Jeong, S (2007); Assessing the Spatial Distribution of Urban Parks Using GIS, Landscape and Urban Planning, Vol. 82, PP: 25-32.
Pasaogullari, N. & Doratli, N. (2004). “Measuring accessibility and utilization of public space in Famagosta “, cities. Vol 21.No.3, pp, 225 – 232.
Rogers, W. (2003). “The excellent city park system”, in what makes it Great and how to get there, (ed) P Harnik. The Trust for public land, Washington, DC.
Talen, E.& Anselin, L. )1998(. Assessing spatial equity. An evaluation of measures of accessibility to public playgrounds. Environ. Planning A 7, pp 437 – 456.
Talen, E. (2000).”Measuring the public realm: a preliminary assessment of the link between public space and sense of community “. Journal of Architectural and planning Research 17(4), pp, 344-356.
Thompson, C. (2002).” Urban open space in the 21st century “. Landscape and Urban Planning 60. PP, 59 – 72
Zhang, X, & Hua, L, and James, B. (2011). “Modeling spatial accessibility to parks: a national study “International Journal of Health Geographics, pp, 1-14.
Ze, Liu & Feng, M. (2008).”Accessibility assessment of urban green space: A quantitative perspective”, pp 1314-1317.
)
